[NC SOL ese]
Esta é a crónica da estirpe do último emperador azteca. Ou ben é o
relato dun monumental engano urdido por un pícaro do século XXI. Talvez é
as dúas cousas ao mesmo tempo, xa que a Historia ofrece a miúdo as
suficientes grietas como para que por elas fíltrese a invención.
No século XVI, unha filla de Moctezuma é raptada por un nobre español que a leva ata un pobo remoto do Pirineo. Alí nacerá un neno, orixe dunha toleada familia vinculada a un tesouro que, segundo conta a lenda, foi enterrado pola princesa en terras catalás. A procura dese tesouro conduce ao narrador ata un personaxe inverosímil, Kiko Grau, quen, aproveitando a súa condición de herdeiro do imperio azteca, introdúcese na alta burguesía de Barcelona. Entre o delirio, a picaresca e a responsabilidade histórica que lle impón a súa orixe, A súa Alteza Imperial triunfa na España franquista estafando a todos aqueles que anhelan engadir ao seu nome un título nobiliario que os avale socialmente. Por absurdo que sexa o título. Por falso que sexa o recoñecemento que conlleve.
Ese príncipe que fui é a deslumbrante narración da vida frenética de Federico de Grau Moctezuma, das súas glorias e dos seus fracasos, do seu afán de ostentación, da súa afección á festa e ao alcohol, do seu ascenso e a súa caída, e do seu escuro retiro nun pobo mexicano cuxos habitantes son os únicos que recoñecen os seus nexos coa realeza prehispánica.
No século XVI, unha filla de Moctezuma é raptada por un nobre español que a leva ata un pobo remoto do Pirineo. Alí nacerá un neno, orixe dunha toleada familia vinculada a un tesouro que, segundo conta a lenda, foi enterrado pola princesa en terras catalás. A procura dese tesouro conduce ao narrador ata un personaxe inverosímil, Kiko Grau, quen, aproveitando a súa condición de herdeiro do imperio azteca, introdúcese na alta burguesía de Barcelona. Entre o delirio, a picaresca e a responsabilidade histórica que lle impón a súa orixe, A súa Alteza Imperial triunfa na España franquista estafando a todos aqueles que anhelan engadir ao seu nome un título nobiliario que os avale socialmente. Por absurdo que sexa o título. Por falso que sexa o recoñecemento que conlleve.
Ese príncipe que fui é a deslumbrante narración da vida frenética de Federico de Grau Moctezuma, das súas glorias e dos seus fracasos, do seu afán de ostentación, da súa afección á festa e ao alcohol, do seu ascenso e a súa caída, e do seu escuro retiro nun pobo mexicano cuxos habitantes son os únicos que recoñecen os seus nexos coa realeza prehispánica.
Ningún comentario:
Publicar un comentario