xoves, 30 de marzo de 2017

ESOPÍAS: UNHA ANTOLOXÍA

O número π é algo máis que o debuxo nunha bonita sudadeira, como demostran os alumnos no pdf desta ligazón que inclúe unha modélica antoloxía de concursos anteriores.




Categoría 1º e 2º ESO

Non é a mor, é perda. Inocentes as bágoas frías que andan correndo, unitarias. Perdida, esquecida, con po, con ilusións dunas amores do pasado maio.


Thais Vázquez López


Categoría 3º e 4º ESO

REM Y GUNS & ROSES SCORPIONS el hombre tiene ELO STING refugios MOTÖRHEAD lejanos AEROSMITH HIM de las miserias: KURT SLAYER U2 música, amor.


Amaia Tomé Tomé



Categoría 1º e 2º BAC


Amo e temo a vista anxelical da melena rubia que moves bailando vivamente asemade feríndome por un non decidido amor oculto na mirada miña


Antonio González López

martes, 28 de marzo de 2017

III CONCURSO DE ESOPÍAS BIBLIOTECA SEBASTIÁN BUEDO JIMÉNEZ




FICCIÓN (OU NON-FICCIÓN) COA CIENCIA: A MAXIA DO NÚMERO π


A Biblioteca Sebastián Buedo Jiménez convoca o II Concurso de Esopías do IES Francisco Aguiar.


BASES


Poderá participar calquera alumno matriculado no IES Francisco Aguiar.


  1. Os participantes presentarán unha esopía inédita, en castelán ou galego, segundo a guía que se acompaña nesta convocatoria, e tendo en conta a definición desta: Esopía é un relato, comentario ou poema, de aproximadamente 140 carácteres (tweet), onde cada palabra leva un número de letras igual ás sucesivas cifras do número π. A esopía terá un mínimo de cinco palabras.
  2. A esopía deberá ir acompañada dunha ilustración orixinal.
  3. Establécense tres categorías nas que o xurado designará un gañador porcategoría: Alumnos de primeiro e segundo da ESO / Alumnos de terceiro e cuarto da ESO, bacharelato e Ciclo Formativo.
  4. Os premios consistirán nun vale para mercar material informático, audiovisual, didáctico ou educativo.
  5. Os participantes, que poden presentar ata un máximo de 3 esopías, obtarán a un único premio.
  6. Os premios poderán ser declarados desertos.
  7. O prazo de entrega remata o 19 de abril de 2017.
  8. As esopías, que deberán ser entregadas na Biblioteca, empregarán completamente cuberto o seguinte modelo descargable nesta ligazón.
  9. O xurado, designado polo Equipo da Biblioteca, estará integrado por distintos membros da comunidade educativa.
  10. A participación nesta convocatoria implica a aceptación das normas contidas nas presentes bases, así como a decisión do xurado que será inapelable.
***
   Esopía é un relato, comentario ou poema, de aproximadamente 140 caracteres (tweet), onde cada palabra leva un número de letras igual ás sucesivas cifras do número π.
   A esopía terá un mínimo de cinco palabras.
   A guía para facer esopías ten, entre espazos en branco e letras, 140 caracteres.
   Hai en total 24 palabras.
   As comas, puntos e comas, dous puntos, apóstrofos… poden ocupar un espazo en branco.
   Aínda quedan dous espazos para signos de interrogación ou exclamación, ao inicio ou ao final.



luns, 27 de marzo de 2017

HORA DE LER

HORA DE LER


22ª SEMANA [4ª SESIÓN]


Ler é un acto reversible: en calquera momento o lector pode atopar, entre as liñas do seu libro favorito, ese oco que leva ao outro lado do espello e, mesmo, comezar a escribir tan ben como o teñen feito os nosos premiados alumnos Alberto Gómez Perales, Julia Nieto Mantiñán, Violeta Sánchez Silva e Amaia Tomé.



Fotografía: Arume

A ensimismada Alicia: Lola Mosquera Sánchez

Traballo fotográfico encargado por Acebe

Libraría Biblos 










venres, 24 de marzo de 2017

EL VIAJE AMERICANO, Ignacio Martínez de Pisón

IGNACIO MARTÍNEZ DE PISÓN, El viaje americano, Alfaguara, Madrid, 2016, 144 páxinas.

[NC MAR via]

   Ahora casi nadie se acuerda de ella pero, a principios de los años treinta, Margarita Castellanos fue una de las actrices españolas más populares. Yo la conocí en el Dux, un transatlántico de la Cunard que cubría el trayecto entre El Havre y Nueva York. Tendría entonces unos treinta años, cinco o seis más que yo, y caminaba sobre sus altos tacones con una seguridad y una ligereza que solo poseen las mujeres acostumbradas a la admiración masculina. La vi por primera vez poco antes de zarpar. Yo llevaba mi uniforme blanco de camarero y estaba junto a una pareja de pinos enanos que flanqueaban la entrada a uno de los salones. Ella bajaba por las escaleras de la segunda cubierta con tres sombrereras enormes entre
los brazos.
   —Garçón, s'il vous plait —me dijo, y yo vacilé un momento ante la visión de sus ojos distintos, uno ambarino, el otro verde.
   Me tendió las sombrereras e insistió:
   —S'il vous plait.

xoves, 23 de marzo de 2017

CLUB DE LECTURA PRESENCIAL: POESÍA OU CURSILERÍA?





A MIS BRAZOS

Yo no creo en un Dios intervencionista
aunque sé, cariño, que tú lo haces
Pero si lo hiciera, me arrodillaría y le pediría
Que no interviniera en lo concerniente a ti,
Que no tocara un pelo de la cabeza,
Que te dejara tal como eres
Y si sintiera que tiene que dirigirte,
entonces que te dirigiera a mis brazos

A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos

Y yo no creo en la existencia de los ángeles
Aunque mirándote me pregunto si eso es verdad
Pero si lo hiciera los convocaría a todos
Y les pediría que velaran por ti,
Que cada uno encendiera una vela para ti
Para hacer brillante y claro tu camino
Y para caminar, como Cristo, en gracia y amor
Y te guiaran a mis brazos

A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos

Pero yo creo en el amor
Y sé que tú lo haces también
Y creo en alguna clase de camino
Que podamos recorrer tú y yo
Así que mantened vuestras velas encendidas
Y haced su jornada brillante y pura
Que ella siga volviendo
Siempre y para siempre

A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos, oh Señor
A mis brazos

NICK CAVE, Boatman's call, Mute, 1997.
&
Edward Weston







Vídeo de Amy Quim con imágenes de Requisitos para ser una persona normal, Leticia Dolera, 2015.


***
En la última sesión del club de lectura la propuesta fue algo diferente a las anteriores: una sesión musical.

En primer lugar escuchamos la canción del grupo estadounidense llamado The Velvet Underground, una banda de rock neoyorquina patrocinada por Andy Warhol (autor de la portada de uno de los álbumes más conocidos del grupo); la componían Maureen Tucker, Lou Reed, John Cale y una artista alemana llamada Nico.

En I’ll be your mirror (¨Seré tu espejo¨), una persona trata de dar ánimos a alguien que no se siente bien consigo mismo y que no sabe apreciar lo maravilloso que es.

Acto seguido escuchamos una canción del cantante (y escritor) australiano Nick Cave, desconocido por la mayoría de los alumnos presentes.
La canción propuesta fue Into my arms (A mis brazos). Al tiempo que sonaba podíamos ver la traducción de la letra al español, por lo que sabemos que esta habla de que el cantante no cree en la existencia de un Dios y tampoco en la de los ángeles, pero le pide a ese Dios del que habla su amor que siempre la conduzca a sus brazos.
Esta fue bien acogida por algunos, que mostraron un gusto por ella, mientras que otros se manifestaron como detractores, ya que la consideraron como una canción “cursi”.
Con esto se inició un intento de definición sobre qué es cursi, en la que varios alumnos debatieron y trataron de explicar qué es para ellos algo cursi. Tal fue el debate que incluso se afirmó que el escritor Pedro Salinas es un ejemplo de cursilería. Pero no se pudo obtener ninguna conclusión sobre el tema, ya que es algo subjetivo que cambia de una persona a otra.

Antes de finalizar la reunión, escuchamos en tercer lugar la versión en español del grupo Tulsa, a través de un vídeo que contiene fragmentos de la película española titulada Requisitos para ser una persona normal, un film dirigido y protagonizado por la actriz española Leticia Dolera.

El timbre impidió llegar a un acuerdo sobre si esta sesión del club de lectura resultó ser una aproximación a la poesía o un almibarado baño de cursilería.


Andrea Carballeira, Arantxa Ramos, Malena Loureda y Valentina Castro



martes, 21 de marzo de 2017

DÍA MUNDIAL DE LA POESÍA: Derek Walcott

ME DETENGO A OÍR UN ESTREPITOSO TRIUNFO DE CIGARRAS

Me detengo a oír un estrepitoso triunfo de cigarras
ajustando el tono de la vida, pero vivir a su tono
de alegría es insoportable. Que apaguen
ese sonido. Después de la inmersión del silencio,
el ojo se acostumbra a las formas de los muebles, y la mente
a la oscuridad. Las cigarras son frenéticas como los pies
de mi madre, pisando las agujas de la lluvia que se aproxima.
Días espesos como hojas entonces, próximos los unos a los otros como
horas y un olor quemado por el sol se alzó de la carretera lloviznada.
Punteo sus líneas a las mías ahora con la misma máquina.
¡Qué trabajo ante nosotros, qué luz solar para generaciones!-
La luz corteza de limón en Vermeer, saber que esperará allí
por otros, la hoja de eucalipto
rota, aún oliendo fuertemente a trementina,
el follaje del árbol del pan, de contorno oxidado como en van Ruysdael.
La sangre holandesa que hay en mí se dibuja con detalle.
Una vez quise limpiar una gota de agua de un bodegón flamenco
en un libro de estampas, creyendo que era real.
Reflejaba el mundo en su cristal, temblando con el peso.
¡Qué alegría en esa gota de sudor, sabiendo que otros perseverarán!
Que escriban: «A los cincuenta invirtió las estaciones,
la carretera de su sangre cantó con las cigarras parlantes»,
como cuando emprendí el camino para pintar en mi decimoctavo año.

DEREK WALCOTT [23/01/1930-17/03/2017]

Versión de Vicente Araguas

&
Johannes Vermeer

luns, 20 de marzo de 2017

HORA DE LER

HORA DE LER


21ª SEMANA [3ª SESIÓN]

Quen poidera perdirlle a Tom Gauld que pasara a visitar o noso IES...!

Se fixera un debuxo nesta semana, sairíamos todos lendo a Antoloxía de microrrealtos policiais preparada por Lilian Elphick, Patricia Nasello y Sergio Astorga para la revista Brevilla: Dispara usted o disparo yo.

venres, 17 de marzo de 2017

UNHA PROPOSTA DA EDITORIAL GALAXIA PARA O FOMENTO DA LECTURA


15/03/2017

A Editorial Galaxia lanza o primeiro Reto Lector destinado a fomentar a lectura en galego entre os adolescentes e as adolescentes. Cun formato novidoso no que os rapaces se converten en vloggers (video blogger) literarios, intentamos mediante esta proposta introducir aos máis novos no mundo dos libros.

Poderán presentarse ao premio as rapazas e os rapaces de entre 12 e 16 anos. Para participar, só terán que enviar ao mail galaxia@editorialgalaxia.gal dous vídeos nos que se dea conta da lectura de dous libros da Editorial Galaxia de calquera das súas coleccións de narrativa para todas as idades: Árbore, Costa Oeste e Literaria. Os vídeos non poderán exceder os dous minutos de duración.

Durante eses dous minutos, os rapaces deben comentar o contido da obra, os aspectos que máis lles gustaron e as razóns polas que recomendarían a súa lectura. Un xurado composto por quince nenas e nenos de entre 12 e 16 anos será o que valore todos as propostas fixándose principalmente no poder de persuasión dos participantes, na súa claridade expositiva e na creatividade da gravación.

A rapaza ou rapaz gañador recibirá un Ipad de última xeración. Ademais, haberá cinco lotes de libros coas últimas novidades da Editorial para os cinco seguintes clasificados. O prazo de entrega dos vídeos estará aberto ata o día 31 de maio, e o fallo do xurado farase público o 12 de xuño.

A través desta iniciativa, a Editorial Galaxia pretende fomentar a lectura en galego entre un sector clave da nosa sociedade: os adolescentes. Para facelo, proponlles aos participantes que tiren rendemento das ferramentas dixitais e do seu potencial como medios de transmisión e difusión lingüística e cultural.


mércores, 15 de marzo de 2017

ANTONIO ALTARRIBA E KIM NO IES FRANCISCO AGUIAR

Moi agradecidos a Antonio Altarriba e a Kim polo seu paso por Betanzos. 

A primeira hora da tarde, reunión cos alumnos de 3º de ESO que tiñan lido El arte de volar baixo a supervisión de X.M. Rey Bao na asignatura de Educación Plástica e Visual. Os alumnos deixaron constancia de saber recoñecer outros tipos de «bocadillos». 
A continuación, xuntanza na Libraría Biblos do Club de Lectura Biblos Aguiar (aberto a todos os lectores que o desexen). 

Altarriba e Kim demostraron, coa súa humildade, bonomía e proximidade, que significa ser artista.

Moitas grazas aos que fixeron posibles estes momentos: Carmela e Tucho, sempre coas súas portas abertas á captación da sensibilidade, Javier Pintor, X.M. Rey Bao e a todos os lectores que téndose atrevido a coñecer a arte de voar, procuraron batir as súas ás, mesmo tendo unha á rota. 




luns, 13 de marzo de 2017

HORA DE LER


HORA DE LER


20ª SEMANA [2ª SESIÓN]

Holden Caulfield, o protagonista da novela de J.D. Salinger O vixía no centeo, medía a excelencia dos libros polo desexo que provocaban no lector de querer coñecer aos seus autores: entrar nos libros pode ser un paso previo a ser o libro.
Quen pode dubidar de que algúns dos lectores desta antoloxía de poesía femenina contemporánea ou este relato de Jaureguízar acaben sentindo o mesmo que os clientes da librería Libraría Mollat de Burdeos!

venres, 10 de marzo de 2017

MUJERES 2, Isabel Ruiz Ruiz

ISABEL RUIZ RUIZ, Mujeres 2, Ilustropos, 2016, 48 páxinas.


[AI RUI muj]
MALALA YOUSAFZAI (1997)

Estudiante, activista y bloguera pakistaní. Ganadora del Premio Nobel de la Paz a los diecisiete años siendo la persona más joven en recibir este galardón.
Malala Yousafzai nació en 1997 en Mingara, en una familia musulmana sunita de la etnia pastún. Su padre se ocupó de gran parte de su educación. Él fue quien la llevó a hablar por primera vez sobre el derecho a la educación a un club de prensa local en Peshawar.
A finales de 2008, surgió desde la BBC la idea de crear un blog anónimo desde el que estudiante pudiera narrar cómo era la vida bajo el régimen talibán. Pese a que la presión y el miedo a represalias eran fuertes, Málala lo hizo cuando aún cursaba séptimo grado. El 3 de enero de 2009 escribió su primera entrada en el blog.
En Mingora, los talibanes establecieron un edicto por el cual se prohibía que las niñas asistieran a la escuela después del 15 de enero de 2009. El día en que entró en vigor la ley, Malala se dirigió a un periódico local y leyó varias de sus entradas publicadas en el blog.
Al año siguiente hicieron un documental sobre su vida, con lo que su nombre y su imagen se hicieron más visibles. Fue entrevistada en prensa y televisión y fue nominada al Premio de la Paz Internacional de la Infancia.
El 9 de octubre de 2012, dos hombres pararon el autobús escolar en el que viajaba Malala junto con sus amigas. Entraron, preguntaron por ella y le dispararon tres veces, pero sobrevivió al ataque. En cuanto su situación mejoró, y por temor a su seguridad, fue trasladada a Reino Unido para llevar a cabo una cirugía reconstructiva.
Con un implante de titanio y un dispositivo auditivo, ingresó allí en una escuela de secundaria. Las muestras de apoyo a su persona y a su causa fueron multitudinarias. El enviado especial de las Naciones Unidas para la Educación Global lanzó una petición a la ONU en nombre de Malala, que exigía que todos los niños y niñas del mundo estuviesen en la escuela a finales del 2015, lo que ayudó a la ratificación del derecho ala Educación en Pakistán.
Malala es defensora del derecho universal de las niñas a la educación.
Fue la primera ganadora del Premio de la Paz Internacional de la infancia, que ahora lleva su nombre. Ha ganado numerosos premios y reconocimientos. En 2014 fue ganadora del Premio Nobel de la Paz, que compartió con Kailash Satyarthi, por su lucha contra la opresión de los niños y los jóvenes y por el derecho de todos los niños a la educación.

xoves, 9 de marzo de 2017

REUNIÓN DO CLUB DE LECTURA BIBLOS AGUIAR: EL ARTE DE VOLAR, Antonio Altarriba & Kim


MARTES 14 de marzo de 2017
18:15
Reunión do Club de Lectura de Adultos Biblos Aguiar

Libraría Biblos
Rúa Santiago, 4

Este próximo martes reunirémonos en Biblos cos autores de El arte de volar: Antonio Altarriba e Kim.

El Arte de Volar from polinomio on Vimeo.