[PG VIL enc]
VIAXE
Deixo a Cidade, deixo a casa abandonada á mente
e eu mesma libróme do costume imutábel de min
e xa non coñezo nen gardo a porta e son estraña
como se tivese de morrer na primeira xuventude
que deixou tan intactas as paixóns
Deixei a Cidade olvidada en instantes olvividos
paso a paso terei de penelopetecer o tecido do regreso
tela sutil do espirito noiva non convencida
arañeira que chegarei a tender eos fíanos viaxeiros
centro móvil que retoma na única dirección da miña propia vida
