[TUG BER fac]
Un vello actor, Bruscón, xa no último chanzo da súa carreira, percorre as vilas pequenas, que salfiren os montes autríacos, cunha compañía integrada pola súa propia familia, como na mellor tradición dos cómicos da legua. Nunha vella taberna disponse a representar a peza máis importante da súa vida, titulada Roda da Historia. Mentres discute con uns e con outros por causa dos preparativos da función que van ofrecer, Brucón vai debullando os máis diversos argumentos, nos que abrolla unha visión aceda e irónica da vida. Finalmente, cando o pano se vai erguer, estouran lóstregos e tronos. Mentres, fóra, na invernía, a igrexa arde.
