venres, 21 de decembro de 2018

LIBRO DE LAS PREGUNTAS, Pablo Neruda

PABLO NERUDA, Libro de las preguntas, Seix Barral, Barcleona, 2018, 104 páxinas.


[PC NER lib]

¿Dónde está el niño que yo fui,
sigue adentro de mí o se fue?

¿Sabe que no lo quise nunca
y que tampoco me quería?

¿Por qué anduvimos tanto tiempo
creciendo para separarnos?

¿Por qué no morimos los dos
cuando mi infancia se murió?

¿Y si el alma se me cayó
por qué me sigue el esqueleto?

mércores, 19 de decembro de 2018

CUANDO SALE LA RECLUSA, Fred Vargas

FRED VARGAS, Cuando sale la reclusa, Siruela, Madrid, 2018, 408 páxinas.


POSPOSICIÓN DO ENCONTRO CON ARANTZA PORTABALES

Luns 14 de xaneiro de 2019

19 horas


ENCONTRO DO CLUB DE LECTURA SOBRE CUANDO SALE LA RECLUSA

Luns 4 de febreiro de 2019

19 horas

Libraría Biblos




luns, 17 de decembro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER

12ª SEMANA [6ª SESIÓN]


Da man de Paul Auster e Hans Christian Andersen chegamos á última semana do 2017. 
Xa está moi perto ese tempo de feliz descanso e reparación que nos devolve, con tenrura, á infancia!

Fotografía: Web de Beatriz Millán

venres, 14 de decembro de 2018

martes, 11 de decembro de 2018

O PUÑO E A LETRA, Yolanda Castaño

YOLANDA CASTAÑO, O puño e a letra, Xerais, Vigo, 2018, 112 páxinas.

[PG CAS puñ]

LESS IS MORE

Non me dixo
se che contase o repugnante que encontró a túa boca, 
o charco das túas hormonas pringosas e clamantes. 
Preferiría meter os dedos nun cable de alta voltaxe 
que a miña cara na redondez irrespirable das túas tetas. 
Non me dixo
así me caía enriba agora mesmo unha pía de lastras 
antes ca a responsabilidade das tuas noites de febre, 
que corra o aire entre a miña vertical 
e o pastel de xenxibre das túas ganas. 
Prefiro alfinetes nas cuncas dos ollos 
mellor ca a xelatina das tuas debilidades. 
Non me dixo fuck off, non me dixo vete
a la mierda. 
Prefiro unha dor de ouvidos, un puño na boca do estómago. 
Repúgname o fragor tan rural da tua fame, 
escoitar berrar as túas coxas 
coma bacoriños rosados abertos a machadas. 

Simplemente
el non me dixo.


luns, 10 de decembro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER

11ª SEMANA [5ª SESIÓN]

De todas as suxestións de lectura (un relato de Rafael Dieste ou unha antoloxía de microrrelatos), é evidente que esta moza decimonónica anda a ler Un nuevo cuento de Navidad de Arthur Machen, relato protagonizado por Ebenezer Scrooge. 

A imaxe, de autor descoñecido, ilustrou, no seu tempo, un libro de Jane Austen e agora é a portada do disco de Aidan Moffat & RM Hubbert, titulado inequívocamente Ghost Stories for Christmas.

   

luns, 3 de decembro de 2018

HORA DE LER

 HORA DE LER

10ª SEMANA [4ª SESIÓN]

Nesta semana curta que comeza co luns 3 de decembro, Día Internacional adicado ás persoas con discapacidade, nas nosas mans, as follas que tamén son alas, deixan voar os relatos de Agustín Fernández Paz e Nicolás Casariego Córdoba
E a esas, engádense outras propostas: as curtametraxes de Pedro Solís García e Joshua Wiegel.

A lectura sempre transforma ao lector.

Ata pódenos converter en anxos!



Pedro Solís García, Cuerdas, 2013.



Joshua Wiegel, El circo de la mariposa, 2009.


Ilustración: Elizabeth Sagan e James Trevino

mércores, 28 de novembro de 2018

martes, 27 de novembro de 2018

A CORUÑA. A CIDADE NA ARTE

A Coruña. A cidade na arte, Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Santiago de Compostela, 2016, 272 páxinas. 



luns, 26 de novembro de 2018

HORA DE LER


 HORA DE LER

9ª SEMANA [3ª SESIÓN]


Tempo de choivas...
Babuña, babuxa, barbaña, barbuza, barrallo, barrufa, barruñeira, barruzo, borralla, breca, chuvisca, chuviscada, chuviñada, froallo, lapiñeira, marmaña, orballo, parruma, parrumada, patiñeira, patumeira, poalla, poallada, poalleira, poallo, zarzallo.
Arroiada, ballón, basto, bátega, bategada, cebra, cebrina, chaparrada, chuvascada, chuvasco, chuvieira, cifra, ciobra, dioivo, treixada, xistra, zarracina…
Treboada, torboada, torbón, trebón.
Borraxeira, borraxoia, brétema, cegoña, fuscallo, néboa, neboeiro, nebra, zarrazina.

Ata nos libros de Miguel-Anxo Murado ou Elisa R.V. García agroman auganeve, cebrina, cebrisca, escarabana, nevada, nevarada, nevareira, nevarío, nevisca, nevarisca, pedrazo, salabreada, sarabiada, torba.

Nalgún momento terá que comezar a amizar, delampar, escambrar, escampar, estear, estiñar, estrelampar. 

Ilustración: Cheong Tuck Wai 

luns, 19 de novembro de 2018

luns, 12 de novembro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER

7ª SEMANA [1ª SESIÓN]

As mulleres que len son perigosas... Ese é o título dun libro do que dispoñemos na nosa biblioteca: STEFAN BOLLMANN, Las mujeres que leen son peligrosas, Maeva, Madrid, 2006. Na súa portada leva este fermoso cadro de Vittorio Matteo Corcos co que poñemos unha nota de cor neste #Novembro en negro, #Betanzos en negro, #Aguiar en negro...

As nosas alumnas e os nosos alumnos desexarían pensar un mundo no que as historias sobre as que escriben estas microrrelatistas colombianas e Paula Carballeira fosen arqueoloxía do pasado, dun terrible pasado...

martes, 6 de novembro de 2018

ME LLAMO LUCY BURTON, Elisabeth Strout

ELISABETH STROUT, Me llamo Lucy Burton, Duomo, Barcelona, 2016, 224 páxinas.

**********

O próximo luns 12 de novembro reunirase na Libraría Biblos ás 19 horas o Club de Lectura Biblos Aguiar para falar sobre todas as historias insignificantes que compoñen a vida tan dolorosamente significativa de Lucy Burton.

No mes de decembro, o venres 14, tamén ás 19 horas, celebraremos a oportunidade de falar con Arantza Portabales sobre certas mulleres que teñen o desexo de falar despois do pitido do sinal dun contestador que non atende ás respostas.


ARANTZA PORTABALES, Deixe a súa mensaxe despois do sinal, Galaxia, Vigo, 2018, 324 páxinas.


luns, 5 de novembro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER 

6ª SEMANA [6ª SESIÓN]

Pois estas cariñas de medo agromarán nos nenos e nenas que lean esta selección de microrrelatos de terror e algún conto no que un morto ben arrepentido non para de falar!

Ilustración: Felice Casorati

mércores, 31 de outubro de 2018

CARRETERAS AZULES, William Least Heat-Moon

WILLIAM LEAST HEAT-MOON, Carreteras azules, Capitan Swing, Madrid, 2018, 624 páxinas.

   Escritor de viajes estadounidense de ascendencia inglesa, irlandesa y de los nativos americanos de la Nación Osage. Es autor de varios libros sobre viajes inusuales a través de Estados Unidos. Su sobrenombre Least Heat-Moon provenía de su padre: «Me llamo Heat Moon, tu hermano mayor es Little Heat Moon. Tú, al llegar el último, eres menos [Least]». Heat-Moon asistió a la Universidad de Misuri, donde obtuvo su licenciatura, maestría y doctorado en Inglés, así como una licenciatura en Fotoperiodismo. También trabajó como profesor de inglés en la universidad. Es también autor de PrairyErth (1991), un estudio profundo de la historia y la gente del condado de Chase, en Kansas; River-Horse (1999), en el que describe un viaje en barco de cuatro meses, en el que navegó casi exclusivamente por las vías fluviales de Estados Unidos desde el Atlántico hasta el Pacífico; y de los libros Columbus in the Americas (2002), Roads to Quoz (2008) y Here, There, Elsewhere (2013); así como de su primera novela de ficción, Celestial Mechanics (2017). En 2014 publicó Writing «Blue Highways», un relato de cómo escribió su libro más exitoso, Carreteras azules (1982). Al reflexionar sobre el viaje, también analiza la escritura, la publicación, las relaciones personales y muchos otros aspectos relacionados con la redacción del libro. Por esta obra le fue otorgado el Premio al Logro Literario Destacado del Consejo de Humanidades de Misuri.

luns, 29 de outubro de 2018

HORA DE LER


HORA DE LER 


5ª SEMANA [5ª SESIÓN]


En Fort d'Aubervilliers Jef Aérosol embeleceu a parede dun espazo degradado polo abandono. Non sabemos que estar a ler a neniña de pelo crespo. Os nosos alumnos, esta semana, poden ler os relatos de  Marica Campo ou de Miguel Serrano Larraz.

mércores, 24 de outubro de 2018

DÍA DA BIBLIOTECA


 EL DÍA DE LA LUZ

   Vengo del desierto del Sáhara, de inaugurar una biblioteca. Está en Dajla, el más alejado, el más olvidado de los cinco campamentos de refugiados saharauis. Es la cuarta biblioteca que construimos, y es preciosa. En el centro hemos plantado árboles, para que los niños y los jóvenes del Sáhara puedan experimentar el gozo de sentarse a su sombra a leer un libro. No queremos que esa biblioteca sea ningún “templo de silencio”, sino más bien un espacio para del sonido, para el ruido. Una biblioteca que ya es el lugar más hermoso del campamento. Un espacio para desear ir a buscar lectura, pero también amistad, sueños compartidos. Incluso amor. Un lugar en el que enamorarse mirando unos ojos por encima de un libro. Porque al fin y al cabo, la biblioteca es el lugar en el que se descubre al otro, de papel o de carne.
   En una película inolvidable, la mejor película de ciencia ficción de la historia, 2001, una odisea del espacio, aparece un monolito cada vez que el hombre se dispone a dar un salto cualitativo. Kubrick, su director, debería haber puesto un libro en su lugar. Porque han sido los libros los que han marcado el ritmo de los cambios del ser humano. Porque el libro es el laboratorio del hombre, el lugar en el que se experimenta con emociones, descubrimientos, utopías, apuestas. Somos lo que somos porque hemos pensado y escrito sobre cómo ser y sobre cómo no ser. Y seremos lo que pensemos, lo que piensen y escriban las próximas generaciones.
   Así que una biblioteca no es solo un lugar en el que invitar a leer, sino también, o por eso, un lugar en el que invitar a escribir. Las bibliotecas del siglo XXI son, pueden ser, tienen que ser el semillero de nuevas novelas, nuevos monolitos, mojones de nuestro futuro. Si el siglo XX fue sin duda el siglo de la lectura, el siglo XXI puede llegar a ser el siglo de la escritura, ya lo está siendo.
   Por todo eso construimos bibliotecas en los campamentos del desierto. Porque no son solo para los saharauis. Las paga nuestra sociedad civil, mediante socios adultos, y mediante actividades solidarias en colegios, institutos y bibliotecas. Y los alumnos y lectores que las sufragan se hacen conscientes de lo extraordinario que es tener una biblioteca, aprenden a valorar la suya, a defenderla. Cada biblioteca del desierto tiene detrás a miles de niños, jóvenes y adultos que la han hecho posible con su pequeño esfuerzo. Sumando. Cada lector saharaui tiene a su lado a miles de lectores, más conscientes de la importancia de una biblioteca, porque con su trabajo se ha construido una, en un clima y un lugar tan hostil.
   Piensa en tu biblioteca. Hubo un día en el que esa biblioteca no existía. Alguien la soñó, luchó por ella, la llenó de libros y también de sueños. Hazte del equipo de ese alguien que la hizo posible, lucha por un mundo en el que no haya un ser humano que no tenga cerca una biblioteca, o un amoroso bibliobús. Que no haya un solo niño, joven o adulto, que no roce la mano de una bibliotecaria que le aconseje, que le oriente en el laberinto. Que es lo mismo que decir que no haya un solo ser humano conectado a lo que fue, lo que es y lo que será.
   En tu mano hay millones de manos, estrechando la tuya, acompañándote en el camino. Tiernas o callosas, pequeñas o grandes. En el libro que te espera en la mesilla de noche o junto al sofá, hay millones de libros. Ingenuos o complejos, humildes o lujosos. Pero todo preciosos. Conectados todos por un invisible hilo de plata que une mano con mano, estantería con estantería, un hilo inacabable y luminoso. Inacabable, y así sea. Hoy es el Día de la Biblioteca, que es lo mismo que decir El día de la Luz. 
   Feliz día, feliz siglo. 
 
(Texto: Gonzalo Moure. 
Cartel: Alfonso Zapico)

luns, 22 de outubro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER 

4ª SEMANA [4ª SESIÓN]

Ás veces As mellores familias (Berta Dávila) esconden segredos tras os muros das súas casas. 
E son moitos os segredos que se agochan nesas historias, terribles historias (como a de Lola Beccaría), que, sempre agrandan ao lector, porque lle permiten elexir entre o ben e o mal.

Ilustración: Paolo Domeniconi

luns, 15 de outubro de 2018

HORA DE LER

HORA DE LER 

3ª SEMANA [3ª SESIÓN]

Bendito sea este paraugas para estes momentos nos que non deixan de chover microrrelatos (de An Alfaya, Rosa Aneiros...), e narracións ben sentidas como a de Francisco Casavella.   

 Ilustración: Wen Wu

xoves, 11 de outubro de 2018

EL ÁNGELUS, Frank Giroud, Homs

FRANK GIROUD & HOMS, El Ángelus, Norma Editorial, Barcelona, 2012.

‘El Ángelus’ ha sido uno de mis descubrimientos de la temporada, publicado originalmente por Dupuis en dos tomos, dentro de la colección ‘Secrets’, y que ahora trae Norma a nuestras estanterías. ‘El Ángelus’ tiene el envoltorio de una historia de misterio con muchos temas más en su interior: la familia, la evolución personal, el amor… Y todo ello presentado con un dibujo sencillamente fabuloso.
Todo comienza con un cuadro, ‘El Ángelus’, obra de Jean-François Millet. Muestra a dos campesinos que hacen un alto en su tarea para rezar el Ángelus. Nuestro protagonista, un gris oficinista de pueblo llamado Clovis Chaumel, pasa ante el lienzo en un museo y… siente una impresión muy fuerte. A punto está incluso de desvanecerse.
¿Y todo esto por un simple cuadro? Clovis tampoco se explica qué ha podido pasar. El caso es que, cuando empieza a indagar sobre el cuadro, descubre que otra persona, muy celébre, también estuvo obsesionada con este Ángelus: nada menos que Salvador Dalí, que lo versionó numerosas veces en varias de sus pinturas