Como frontispicio das primeiras suxestións de lectura do mes de abril (un relato de Luisa Villata e unha antoloxía de textos de Andrés Neuman, autor que visitará este mes o noso centro) os famosos versos de T. S. Eliot:
April is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Nesta ocasión temos que dicir que Dante non podería estar a ler a Alberto Moravia, Erri di Luca ou ás poetas italianas que conforman as suxestións de lectura desta semana.
Ou si?
Nesta [micro]semana lectiva, algúns xa non saben que facer para estar cómodos...
Nós insistimos en atopar a postura idónea, como fai o lector da ilustración de Bruno Munari, autor tamén (xunto con Enrica Agostinelli) dunha das suxestións de lectura desta semana: Carrapuchiña Branca.
A outra proposta, menos lúdica, é a lectura dun relato do magnífico libro de contos publicado por Errata Naturae, Huellas, de Ida Fink, unha muller que aos vinte años foi internada no campo de concentración da súa cidade natal, Zbaraz.
A viaxe de Rosalía de Larraitz Urruzola.
Congratulámonos de poder recibir, por segundo ano consecutivo, aos alumnos do Liceo Statale Alessandro Volta de Colle di Val d’Elsa, no corazón da Toscana.
En principio, Catalina de Siena non podería estar a ler a Alberto Moravia, Erri di Luca ou ás poetas italianas que conforman as suxestións de lectura desta semana.
Ou si?
ENCUENTRO CON DIANA ARADAS
Emiliana leyó a Baudelaire, Pessoa, Keats, Orwell y Huxley. A Lope y a Bécquer.
Diana Aradas también leyó a Franz Kafka y, por qué no decirlo, a Philippe Claudel.
Nosotros hemos leído a Billy Collins y hemos confirmado, en la crudeza de los autorretratos de William Utermohlen, que la realidad es una construcción personal.
Emiliana una vez supo que no todos elegimos, como Emily Dickinson, la soledad y el confinamiento.
Y no obstante, ya respiremos oxígeno puro en la orilla del océano, ya os conformemos con el leve hilillo de aire que lleva el olor del yodo a la habitación apestillada, para todos la vida es como una caja de cristal.
A todos nos traiciona, decimos, la memoria. Y no. No hay traición. Es nuestra mente la que acomoda los recuerdos, la que los lima y engarza sobre un relato que deambula torpe, como un borracho sobre arenas movedizas. Y sí. ¡Cuántas veces nos faltan las piezas!
La casa, en la que a Emiliana le parece que no mañanea el día, sólo deja entrar la luz por la ventana que mira al mar.
Nosotros, que todavía estamos de este lado de la gatera, sabemos del dolor del que dispensa, con delicadeza extrema, los cuidados. Sabemos de la precisión quirúrgica con la administramos nuestra simulación piadosa. Y, sí, también como Emiliana, odiamos los espejos.
Somos hijasmadres. Somos madreshijas.
Aún somos.
Francisco Rodríguez Coloma
&
Ana Tomé
Lecturas simultáneas o sucesivas?
Nas suxestións desta semana, un relato de Olga Patiño e unhas coplas de Jorge Manrique coas que dialoga un poema de Benjamín Prado.
Na fotografía de Philippe Halsman os bigotes de Salvador Dalí traspasan o xornal.
Esa mesma sensación de transrealidade poderán sentir os lectores dos relatos de Jaureguízar e Claudia Hernández.
Pregunta Gisela Navarro Fuster cal é o noso superpoder.
Pois o máis seguro é que non teñamos ningún.
Aínda que, postos a cometer o erro de dar unha resposta rápida e pouco meditada, poderiamos ter sinalado a libertade de procurar conscientemente o coñecemento.
E, non cabe dúbida que, para ese fin, axuda, máis que moito, ler.
Ler tamén da ás: as da imaxinación.
Retornamos ás boas costumes coa lectura das suxestións desta primeira semana do ano 2025: algo máis que media ducia de Cousas de Castelao e uns microrrelatos de Douglas Coupland.
.png)
