venres, 17 de xaneiro de 2014

FÁBULAS DE ESOPO, Esopo

ESOPO, Fábulas de Esopo, Clásicos Xuntanza, Laracha, 1999, 384 páxinas.


 **********
Sirva esta traducción de Xoan Carlos Domínguez para anunciar que próximamente os libros de Latín e Grego terán acomodo nas novas estanterías da Biblioteca. 
 **********

O  ESPANTALLO  E  A  CEGOA


   Un espantallo, que estendera unhas redes para grous, agardaba de lonxe, inquedo, a súa caza. Unha cegoña pousou onda os grous. O espantallo correu e apresouna con aqueles. A cegoña pediulle que a ceibase ategando que non so non era prexudicial para os homes, senón que, pola contra, era mol útil, porque ao cazar cobras e outros reptiles matábaos. O espantallo díxolle: "Pois se de verdade non es má, mereces un castigo por te pousares con quen a é.
   Asi, tamén nos debemos rexeitar a compaña dos maos para non ser tomados como complices da súa maldade.

Ningún comentario:

Publicar un comentario