mércores, 16 de maio de 2018

ELEXÍAS DE LUZ, María Victoria Moreno

MARÍA VICTORIA MORENO, Elexías de luz, Xerais, Vigo, 2006, 102 páxinas.

[PG MOR ele]


Eu quero darche as grazas, meu amado,
mais grazas e palabra torpe e fría
para cantar en luz esta elexía
ó tempo de arredarme do teu lado.

Canto chorei por ti... O noso fado
foi unha crua e pérfida ironía:
matou o xeo negro ó sol do día
e o chumbo ardente ó aire sosegado.

Por seres auga e luz na cega sede
eu quero darche as grazas... Mais lamento
non ser verba de amor, música pura,

nin pomba morna que a friaxe alede,
nin faísca de orballo, luz de vento.

...Só silencio que treme en noite escura.

Ningún comentario:

Publicar un comentario